Ο Νίκος Καταφέριας δραστηριοποιείται στην παραγωγή κηπευτικών και λουλουδιών πάνω από 35 χρόνια στην περιοχή της Θεσσαλίας. Συζητώντας μαζί του μπορεί κανείς να καταλάβει πως το μεράκι, η όρεξη για δουλειά και η επιμονή του να μην επαναπαύεται και να δοκιμάζει διαρκώς νέες παραγωγές τον καθιστούν σταθερή αξία στον τομέα του.
Η φιλοσοφία του διαφέρει από τη συνηθισμένη νοοτροπία και ίσως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σε τόσο δύσκολες εποχές όπως μας λέει χαρακτηριστικά «τα προϊόντα μου πουλιούνται πριν καν κοπούν» συνεχίζοντας αναφερόμενος στην σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει με τους πελάτες του «οι πελάτες μου ξέρουν ότι σε μένα θα βρουν προϊόντα με γεύση και ποιότητα, εκτιμούν τη ειλικρίνεια και την ακεραιότητα μου. Η ποιότητα για μένα είναι αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη». Έχοντας επενδύσει στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα διαλέγει το μότο “λίγα και καλά”. Τα 10 στρέμματα που φιλοξενούν την παραγωγή του είναι αρκετά όπως μας λέει για να καλύψει τις ανάγκες των πελατών του. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν επεδίωξε να αυξήσει την ποσότητα της παραγωγής του και δεν κυνήγησε την εξαγωγή.
«Το όπλο της Ελλάδας είναι το κλίμα της, αυτό είναι το πετρέλαιο και ο χρυσός μας. Οι νέοι άνθρωποι αν αποφασίζουν να ασχοληθούν σοβαρά με την καλλιέργεια της γης θα πρέπει να είναι αφοσιωμένοι σε αυτό, να εργάζονται ακούραστα και η γη θα τους ανταμείψει».
Η παραγωγή του αποτελείται κυρίως από τομάτες, φασολάκια, κολοκυθάκια, πιπεριές, μελιτζάνες, ντοματίνια και μικρή ποσότητα βιομηχανικής τομάτας. Κατά καιρούς παράγει λάχανο, μπρόκολο, κουνουπίδι, σέλινο και πράσο ανάλογα με τη ζήτηση τους. Παράλληλα διαθέτει μικρές ποσότητες φρούτων όπως βερίκοκα, ρόδια, σταφύλια, κεράσια, goji berry, σύκα και βατόμουρα.
Σε μικρή ηλικία αποφασίζει να καλλιεργήσει το οικογενειακό κτήμα και να ασχοληθεί με την παραγωγή κηπευτικών. Ξεκινώντας από το μηδέν στις αρχές της δεκαετίας του ’80 δουλεύει ακούραστα και ακατάπαυστα προκειμένου να αποκτήσει τις απαιτούμενες γνώσεις και να εξελίξει την παραγωγή του. Σύντομα κατασκευάζει ένα θερμοκήπιο και η επόμενη δεκαετία τον βρίσκει να δοκιμάζει τις δυνάμεις του και στην παραγωγή λουλουδιών. Από το 2012 μέχρι και σήμερα συνδυάζει τη σταθερή παραγωγή κηπευτικών με την παραγωγή λουλουδιών κατόπιν παραγγελίας. Παράλληλα ασχολείται με τη μεταποίηση, κατασκευάζοντας μαρμελάδες και φυτικά συμπληρώματα διατροφής αλλά και την κατασκευή κήπων των πελατών του.
Στην ερώτηση μας αν απέτυχε ποτέ σε κάποια παραγωγή του καθώς και αν αντιμετώπισε δυσκολίες στα χρόνια της ενασχόλησης του με την καλλιέργεια μας είπε «Βέβαια, πολλές φορές, όταν ξεκίνησα την παραγωγή στα goji berry ,για παράδειγμα, συνάντησα πολλές δυσκολίες, αν και υπήρχε ζήτηση ήταν δύσκολη παραγωγή. Ήθελε δουλειά για να μαζευτεί μεγάλη ποσότητα αλλά αυτό που ήταν χειρότερο ήταν η νοοτροπία των εμπόρων που θέλουν να βγάζουν πενταπλάσιο κέρδος» καταλήγει.
«Οι γεωπόνοι έχουν γίνει έμποροι, οι επιστημονικές τους γνώσεις δεν αξιοποιούνται και περιορίζονται στην υπόδειξη λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, φταίμε και εμείς που νομίζουμε πως τα ξέρουμε όλα και θα ζητήσουμε γεωπονική συμβουλή μόνο όταν θα έχει γίνει η ζημιά. Είναι λάθος η υποτίμηση της γεωπονικής συμβουλής, τόσο από τους αγρότες όσο και από τους ίδιους τους γεωπόνους. Θα έπρεπε κάθε αγρότης να λαμβάνει γεωπονικές συμβουλές και να αντιληφθεί πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη των γεωπόνων στην παραγωγή του», μας λέει.
Συνεχίζει αναφερόμενος στην δυσκολία του επαγγέλματος, «πρέπει ο αγρότης να είναι διαρκώς σε επαγρύπνηση, να παρατηρεί, να διαβάζει, να ενημερώνεται και να μην εφησυχάζεται. Πρέπει να την αγαπάς αυτή τη δουλειά, να έχεις το μικρόβιο» και προσθέτει «πάντα μου άρεσε η ιδέα να δημιουργώ ένα προϊόν από το μηδέν και να το βλέπω να μεγαλώνει, έχω ένα τετράδιο που σημειώνω τα πάντα, τις δουλειές που γίνονται, τη θερμοκρασία, τις παρατηρήσεις μου. Θέλει οργάνωση και πειθαρχεία».
«Αν ξεκινούσα σήμερα την καλλιέργεια θα στρεφόμουν στην υδροπονία, πιστεύω πολύ σε αυτή τη μέθοδο καλλιέργειας. Εναλλακτικά θα ασχολιόμουν με τα αρωματικά φυτά σε συνδυασμό με το μέλι», καταλήγει.
Ο Νίκος Καταφέριας είναι ένας αγρότης και παραγωγός με εμπειρία, γνώσεις αλλά κυρίως αγάπη για την καλλιέργεια. Η αγάπη για την ενασχόληση του με τη γη τον βοηθά να μαθαίνει, να εξελίσσεται και να πετυχαίνει. Ακόμα και μετά από 35 χρόνια δεν σταματά να πειραματίζεται, να δοκιμάζει και να βάζει στόχους. Και αν μη τι άλλο αυτό πρέπει να επικροτηθεί.
