Στη Δυτική Ελλάδα, στην πόλη των Πατρών που φιλοξενεί τη σημερινή συνεδρίαση του συντονιστικού συμβουλίου του ΓΩΕΤΕΕ, υπάρχει ένας αστικός μύθος. Ότι ο αγροτικός τομέας δεν έχει σημαντική συνεισφορά στην οικονομία και στην κοινωνική δομή της περιοχής.
Για μας τους γεωτεχνικούς, ο πρωτογενής τομέας στηρίζει όλους τους άλλους τομείς της οικονομίας, είναι παράγοντας κοινωνικής συνοχής, και σταθερότητας, και έχει τεράστιες δυνατότητες παραγωγής πλούτου
Με τη σημερινή μου παρουσίαση θα εστιάσω σε τρεις παραμέτρους που αφορούν την γεωγραφική περιοχή παρέμβασης του παραρτήματος μας:
Το Ανθρώπινο δυναμικό της περιοχής
Την παραγωγή του πρωτογενούς τομέα
Και το φυσικό περιβάλλον
Με τον όρο Νότιο – Δυτική Ελλάδα αναφέρομαι στην γεωγραφική έκταση του Παραρτήματος Πελοποννήσου & Δυτικής Στερεάς Ελλάδας του ΓΕΩΤΕΕ που περιλαμβάνει τρεις διοικητικές περιφέρειες.
Καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω για την βοήθειά τους στη συλλογή των στοιχείων της παρουσίασης τους συναδέλφους: Τον Καθηγητή Σκούρα Δημήτρη Κοσμήτορα των του Πανεπιστημίου Πατρών. Τον Κτηνίατρο Νιφόρα Νίκο μέλος της Διοικούσας Επιτροπής. Τη Δασολόγο Καραμπέρου Γεωργία, συντονίστρια του Φ.Χ. Κοτυχίου Στροφιλιάς. Τη Δασολόγο Καλάθα Χριστίνα στέλεχος της Αναπτυξιακής Εταιρείας «Πάρνωνα».
Οι πηγές που χρησιμοποίησα προέρχονται από την ΕΛΣΤΑΤ, EUROSTAT και τις γεωργικές υπηρεσίες του παραρτήματος.
Το ανθρώπινο Δυναμικό:
Στις τρείς διοικητικές περιφέρειες: Ιονίων Νήσων, Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου, εμπλέκονται ως κάτοχοι και μέλη οικογενειών γεωργικών εκμεταλλεύσεων σε αγροτικές εργασίες 323.000 άτομα και αντιστοιχεί στο (27,7%) του σύνολού της χώρας. Ως εργάτες γης απασχολούνται 332.000 άτομα. και αντιστοιχεί στο (36,5%). του σύνολού της χώρας Συνολικά οι εμπλεκόμενοι στις αγροτικές εργασίες στην περιφέρεια του παραρτήματος μας είναι 655.963 εργαζόμενοι και αντιστοιχεί στο (31%). του σύνολού της χώρας. Ο συνολικός πληθυσμός του παραρτήματος ανέρχεται σε 1.500.000 περίπου κατοίκους. Από τα στοιχεία που παρουσιάζονται στον (Πίνακας 1) γίνεται εύκολα αντιληπτή η σημασία του ανθρώπινου δυναμικού στην πρωτογενή παραγωγή.
ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ
Ένα άλλο σημείο που θα ζητούσα την προσοχή σας είναι οι Νέοι Αγρότες.
Η ελληνική γεωργία, όπως και πολλές ευρωπαϊκές γεωργίες δείχνει ηλικιακά γερασμένη.
Οι νέοι θεωρούνται, γενικά, επιχειρηματικά πιο ενεργητικοί και δεκτικοί στην υιοθέτηση νέων μεθόδων, τεχνολογιών και καινοτομιών και με ευρύτερη και πιο σύγχρονη αντίληψη για το ρόλο τους, τη σχέση τους με το περιβάλλον και την αγροτική πολιτική. Για το λόγο αυτό, οι δείκτες γήρανσης μιας οικονομίας χρησιμοποιούνται συχνά σαν δείκτες δυνατοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού.
Τι συμβαίνει όμως με τους Νέους Αγρότες στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη;
Τα στοιχεία που δίνει η Eurostat βασίζονται στις εξής παραδοχή:
Νέοι Αγρότες θεωρούνται αυτοί που είναι αρχηγοί γεωργικών εκμεταλλεύσεων και είναι μικρότερης ηλικίας των 40 ετών.
Είναι σημαντικό, εάν δεν θέλουμε να βλέπουμε μόνο αριθμούς να λάβουμε υπόψιν μας τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η διαδοχή της γεωργικής αρχηγίας στην Ελλάδα, η οποία παραμένει στο υπερήλικά πατέρα σε πολλές των περιπτώσεων.
Με αυτά τα δεδομένα το ποσοστό των Ν.Α.:
στην Ε.Ε.- 28 είναι για στο 10,6% των ενεργών αγροτών.
Στην Ελλάδα είναι στο 8,3%.
Στη Γαλλία 15,6%
στην Πορτογαλία με παραπλήσια έκταση και πληθυσμό με την Ελλάδα στη 4,2%
στη Μ. Βρετανία στο 5,3%
στην Ολλανδία 8,7%
και στην Ιταλία του φτωχού Ευρωπαϊκού Νότου σε παρόμοιο επίπεδό με την Ελλάδα στο 7,9%.
Μήπως τελικά εάν δούμε τα πράγματα με διεισδυτική ματιά δεν είναι πολύ άσχημα; Ειδικότερα εάν λάβουμε υπόψιν μας πως στην Ελλάδα της κρίσης δεν υπάρχει εργασιακός κλάδος που να κυριαρχούν οι νέοι όταν η ανεργία κινείται σαν εκκρεμές ανάμεσα στο 25-30%
Επι του προκειμένου, ας δούμε τα χρόνια της κρίσης τι συνέβη με το πρόγραμμα των Νέων Γεωργών στη Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος.
Τα τελευταία 7 χρόνια παρατηρείται έντονο ενδιαφέρον των νέων για ένταξη στο πρόγραμμα νέων γεωργών
το 2009 υπεβλήθησαν 915 αιτήσεις προς ένταξη στο πρόγραμμα Νέων Αγροτών , το 2016 υπεβλήθησαν 1818 αιτήσεις.
Επιλέγουν να γίνουν αγρότες από ανάγκη ή από επιλογή;
Δεν υπάρχουν επιστημονικά τεκμηριωμένες αποδείξεις. Αλλά είναι προφανές ότι αυτή η θέση της ελληνικής γεωργίας οφείλεται στη συνεχή στήριξη νέων αγροτών και τη συνταξιοδότηση ηλικιωμένων αγροτών από τα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Γεωργική εκπαίδευση
Τα ποσοστά Ελλήνων Αγροτών με γεωργική εκπαίδευση είναι τραγικά. Το 0,6 % είναι πολύ μικρό ποσοστό!!! ΅Και υπολείπεται κατά πολύ από το 9,1% του Μ.Ο. της Ε.Ε.. Είμαστε προ τελευταία χώρα, μια θέση πιο μπροστά από τη Βουλγαρία με 0,4%. Και η Νότια Ελλάδα δεν αποκλίνει.
Θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να κάνω μια μικρή αναφορά στην ευθύνη των γεωπόνων.
Σήμερα χρειάζεται να διαδραματίσουν έναν νέο ρόλο και αυτός κατά την άποψή μου είναι να υποστηρίξει τον αγρότη μέσα και πάλι από τις γεωργικές εφαρμογές, δηλαδή την κατάρτιση-εκπαίδευση και η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών και τεχνικής υποστήριξης. ώστε να οδηγηθούμε στη νέα εποχή της ευφυούς γεωργίας.
Εργάτες γης
Ιδιαίτερη σημασία στη γεωργία, στην αλιεία και κτηνοτροφία της περιοχής έχουν οι εποχιακοί αλλοδαποί εργάτες που αντιστοιχούν στο 36% το συνολικά αγροτών γης της χώρας.
Η προσφορά Ελλήνων εργατών γης και εποχιακών αλιέων εργατών είναι περιορισμένη, καθώς υπάρχει απαξίωση των γεωργικών αλιευτικών και κτηνοτροφικών εργασιών και σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί.
Η απασχόληση μεταναστών στον πρωτογενή τομέα αποτελεί διέξοδο:
για τη διατήρηση χαμηλού κόστους,
για τη συγκράτηση των τιμών στα γεωργικά προϊόντα,
για τη συγκομιδή της παραγωγής
και εν γένει για την επιβίωση των γεωργικών, αλιευτικών και κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.
Σίγουρα το θέμα της εποχιακής εργασίας είναι πολύ σοβαρό και χρήζει περεταίρω διερεύνησης και για την περιοχή μας υπάρχουν ελάχιστες μελέτες.(Δήμος Βέλου Κορινθίας – Δήμος Φιλιατρών
Όσα στοιχεία έχουμε στη διάθεση μας, υποστηρίζουν την αδήριτη ανάγκη για αδιάκοπη τροφοδότηση της αγροτικής εργασίας με μεταναστευτικά χέρια.
Η απασχόληση τους πρέπει να γίνεται σε συνθήκες απόλυτης νομιμότητας και διαφάνειας, με ασφάλιση στον ΟΓΑ , φορολόγηση των αποκτειθέντων εισοδημάτων τους και εξασφάλιση ανθρωπίνων συνθηκών διαβίωσης.
Οι χώρες προέλευσης τους είναι για την αλιεία κυρίως από την Αίγυπτο, για τις Αγροτικές – Κτηνοτροφικές εργασίες από χώρες των Βαλκανίων, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Ινδία.
Δεν εισέρχομαι στο θέμα της κοινωνικής τους ενσωμάτωσης- δεν είναι της παρούσης. Όμως θεωρώ χρήσιμο να διευκρινίσω πως δεν αναφέρομαι σε διερχόμενους από την περιοχή πρόσφυγες ή μετανάστες. Η ίδια η ζωή έχει δείξει πως αυτοί έρχονται για να βρουν τρόπο να φύγουν από τη χώρα και θα φύγουν. Δεν μπορεί όταν τα προϊόντα σε όλο τον κόσμο διακινούνται ελεύθερα να υπάρχουν περιορισμοί στη μετακίνηση ανθρώπων. Κάτι κάνουμε λάθος ή μάλλον κάτι δεν κάνουμε σωστά.
Υπάρχει μια ανάγκη: Ο σχεδιασμός της Αγροτικής μας Πολιτικής να ενσωματώνει τις μεταναστευτικές ροές, τους ανθρώπους που επιθυμούν να εργαστούν ως εργάτες γης.
Και στην Ελλάδα η αγροτική πολιτική εφαρμόζεται και υλοποιείται μέσω της ΚΑΠ άρα θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψή στη νέα ΚΑΠ για δράσεις που θα ενισχύουν τους αρχηγούς γεωργικών εκμεταλλεύσεων να εφαρμόζουν νόμιμες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης.
Γεωργικές εκμεταλλεύσεις
Υπάρχει μια έντονη επιθυμία του Έλληνα να κατέχει ιδιοκτησία.
Η νεότερη Ελληνική Ιστορία βρίθει από αγώνες απόκτησης γεωργικής γης. Οι εθνικές γαίες στην Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα έχουν αποτελέσει αντικείμενο ιστορικής μελέτης. Σίγουρα θα πρέπει να μελετηθούν και για την επίδραση τους στην αγροτική οικονομία.
Ας δούμε όμως στα πλαίσια πάντα του διαθέσιμου χρόνου μια σύντομη ιστορική τους διαδρομή.
Αρχικά το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος υποσχέθηκε ότι θα διανέμονταν γη στους αγωνιστές της επανάστασης ως αμοιβή για τη συμμετοχή τους στον αγώνα. Ήταν η υπόσχεση της φιλικής εταιρείας του Κολοκοτρώνη και Παπαφλέσσα, όταν ξεσήκωναν τους απλούς αγρότες του Μόριά για να συμμετάσχουν στη μεγάλη υπόθεση του έθνους, την επανάσταση για την εθνική ανεξαρτησία. Όταν όμως το υπό δημιουργία Ελληνικό κράτος σύναψε την πρώτη σύμβαση δανείου άλλαξέ και η στάση του στη διανομή των εθνικών γαιών. Το κράτος έπρεπε να διαθέτει περιουσία ώστε να την υποθηκεύσει χάριν της δανειακής σύμβασης. Έτσι το όνειρο των απλών αγωνιστών να αποκτήσουν δική τους γη που θα την καλλιεργήσουν για να θρέψουν την οικογένεια τους μετατέθηκε για αργότερα. Και πάλι όμως το Ελληνικό κράτος βρέθηκε μπροστά σε δύο σημαντικά προβλήματα. Το πρώτο ήταν πως δεν είχε έσοδα. Δεν υπήρχε ιδιοκτησία για να την φορολογήσει, δεν υπήρχαν εισοδήματα, δεν υπήρχε παραγωγή, δεν υπήρχε πλούτος. Πάνω απ όλα όμως υπήρχε ένα πολύ σημαντικότερο θέμα που απειλούσε την ίδια τους την ύπαρξη: η ΠΕΙΝΑ. Με εξαίρεση τους κοτζαμπάσηδες και τους προεστούς που είχαν γη και πριν την επανάσταση, και τη διατήρησαν στις περισσότερες των περιπτώσεων- η δημόσια γη διανέμεται, δηλαδή η γη που εγκατέλειψαν οι Οθωμανοί σε ακτήμονες ώστε να τραφούν και να πληρούσουν φόρους.
Έτσι δημιουργούνται πολλές μικρές εκμεταλλεύσεις. Τα τελευταία 100 χρόνια ο αριθμός τους δεν παρουσιάζει μεγάλες αποκλίσεις, μειώθηκαν ελάχιστα, από 840.000 στην αρχή του προηγούμενου αιώνα σε 700.000 περίπου σήμερα. Στον Πίνακα 5 παρατηρούμε: η Ελλάδα να έχει περισσότερες γεωργικές εκμεταλλεύσεις από τη Γαλλία των 75εκ κατοίκων και η Νότιο Δυτική Ελλάδα με έκταση παρόμοια με την αγροτική Ολλανδία να έχει υπερ.-τριπλάσιο αριθμό Γ.Ε.
Είναι λογικό στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε. να απαιτούνται από τη δημόσια διοίκηση περισσότεροι ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟΊ για διοικητική υποστήριξη.
Οσον αφορά το μέσο μέγεθος τους στη Δυτική και Νότια Ελλάδα παραμένει στα 35 στρέμματα.
Στο παρελθόν έγιναν αρκετές προσπάθειες αναδιανομής της γεωργικής γης. Όλες απέτυχαν. Και θεωρώ πως και στο μέλλον θα αποτύχουν.
Τι πρέπει να κάνουμε, ποια είναι η προοπτική;
- Τα Συνεργατικά Σχήματα, που προσφέρουν άμεσες οικονομίες κλίμακος αποτελούν μονόδρομο για τη Γεωργία της περιοχής. Και εδώ εισέρχεται ο ρόλος των Γεωτεχνικών που οφείλουν να καλλιεργήσουν στους αγρότες μας Κουλτούρα Συνεργασίας.
- Ως γεωτεχνικοί να επιμείνουμε σε Καλλιέργειες και Εκτροφές όχι εκτατικές αλλά εντατικές
Β. Η Αγροτική Οικονομία της Νότιας και Δυτικής Ελλάδας
Στην περιοχή μας έχει ηγετικό ρόλο η Ελαιοκαλλιέργεια. Ένας απέραντος ελαιώνας είναι η Πελοπόννησος. Είναι δύσκολο να βρεις οικογένεια που να μην έχει στη ιδιοκτησία της ελιές.
Περισσότερα από 3.000.000 ελαιόδεντρα καλλιεργούνται στη Νοτιοδυτική Ελλάδα που αντιστοιχεί στο 36% του συνολικά καλλιεργήσιμων ελαιόδεντρων της χώρας και παράγεται το 48% του ελαιόλαδου της χώρας.
Συγκεκριμένα το 2016 η παραγωγή στο παράρτημα ανήλθε σε 162.025 τόνους που αντιστοιχεί στο 48% της εγχώριας παραγωγής.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται μεγάλες διακυμάνσεις στην παραγωγή ελαιόλαδου. Κύρια αίτια οι προσβολές από τον Δάκο και η εμφάνιση με επιθετική μορφή του μύκητα γλοιοσπορίου.
Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν δεν είναι ακραίες. Παρατηρήθηκαν όμως τις χρονιές με αύξηση της προσβολής ασυνήθιστες κλιματολογικές συνθήκες: ήπιοι χειμώνες χωρίς χαμηλές θερμοκρασίες, δροσερά καλοκαίρια χωρίς καύσωνα και σύμφωνα με το ΓΠΑ μετατόπιση των βροχοπτώσεων την εποχή της ανθοφορίας
Πρόταση Παραρτήματος
Εμείς ως ΓΕΩΤΕΕ Πελοποννήσου & Δυτικής Στερεάς Ελλάδας ανταποκρινόμενοι στον θεσμικό μας ρόλο καταθέσαμε 10 συγκεκριμένες προτάσεις για την προσαρμογή της καταπολέμησης του δάκου στα νέα δεδομένα. Οι προτάσεις μας εισάγουν τη διαφάνεια στη διαγωνιστική διαδικασία και τη γεωργία ακριβείας. Με χαρά μας διαπιστώσαμε ότι οι άμεσες προτάσεις μας υιοθετήθηκαν από το ΥΠΑΑΤ.
Ας δούμε και τις υπόλοιπες καλλιέργειες και εκτροφές στις οποίες η Νότια και Δυτική Ελλάδα έχει ηγετικό ρόλο.
Τα εσπεριδοειδή: αντιστοιχούν στο 69% των καλλιεργούμενων δέντρων της χώρας
Τα αμπέλια: αντιστοιχούν στο 39% των καλλιεργήσιμων αμπελώνων της χώρας. Με εξαιρετική παραγωγή επιτραπέζιων σταφυλιών Σουλτανίνα στην Κορινθία, με τα μοναδικά κρασιά Νεμέας της Αρκαδίας και το 99% της Κορινθιακή Σταφίδα να καλλιεργείται στο παράρτημα μας
Όσον αφορά τα Κηπευτικά: η καλλιέργεια τους στο παράρτημα μας αντιστοιχεί στο 25% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων της χώρας. Με τη δυναμική εξαγωγικά και παραγωγικά καλλιέργεια της φράουλας στην Ηλεία. Βλέπε πίνακα 8
Όσον αφορά τις προοπτικές:
Σε συνεργασία με το ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας επεξεργαζόμαστε πρόταση για μεταφορά ευπαθών αγροτικών προϊόντων μέσω του αεροδρομίου του Αράξου. Όπως συζητάμε με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του Κόροιβου στην Ηλεία
Κτηνοτροφία: Η αιγοπρόβατά-τροφεία είναι το δυνατό σημείο της περιοχής Με την Ένωση Καλαβρύτων να είναι ο πρώτος παραγωγός φέτας στη χώρα.
Ιχθυοκαλλιέργειες: Η Εγκεκριμένη δυναμικότητα είναι το 38,1% Η Θαλάσσια έκταση είναι 2.938 στρέμματα και οι εγκαταστημένες μονάδες ανέρχονται σε 117 (έκθεση 2017)
Μεταποίηση Τροφίμων και Ποτών
H μεταποίηση Τροφίμων και Ποτών αντιπροσωπεύει το 15% της συνολικής απασχόλησης της χώρας και είναι ένας από τους σημαντικότερους κλάδους της Ελληνικής οικονομίας.
Στη Νότιο Δυτική Πελοπόννησος υπάρχουν :
137 Εγκαταστάσεις Κρέατος
190 εγκαταστάσεις γάλακτος – και γαλακτοκομικών προίόντων
233 Εγκαταστάσεις τυποποίησης λαδιού
και 873 ελαιοτριβεία
Φυσικό Περιβάλλον
Εμείς ως Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, θεωρούμε ότι η οικονομική ανάπτυξη του Πρωτογενούς Τομέα και η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι δυο έννοιες ανταγωνιστικές αλλά ίσες και συμπληρωματικές μεταξύ τους
Στο παράρτημά μας υπάρχουν μοναδικά φυσικά οικοσυστήματα που χρήσουν προστασίας .
Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου: Στα όρια του βρίσκεται ένας από τους πιο σημαντικούς βιότοπους αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στη Μεσόγειο. Επίσης περιλαμβάνονται σημαντικοί βιότοποι της μεσογειακής φώκιας Monachus monachus, της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας, της ενδημικής χλωρίδας καθώς και οικότοποι ευρωπαϊκού και μεσογειακού ενδιαφέροντος όπως των συστημάτων αμμοθινών και αλόφιλης βλάστησης και τα υποθαλάσσια λιβάδια του φυτού Posidonia oceanica.
Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου: Ο φορέας, ιδρύθηκε για να προστατευθεί ότι είχε απομείνει από το άλλοτε ακμαίο και μεγαλόπρεπο δάσος του, το οποίο συνίσταται σχεδόν αποκλειστικά από ένα από τα ωραιότερα δασικά δένδρα, δηλαδή από την κεφαλληνιακή Ελάτη (Abies cephalonica)
Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσάς Μεσολογγίου – Ακαρνανικών όρων: Σκοπός του Φορέα Διαχείρισης είναι η διοίκηση και διαχείριση του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού, εκβολών και κάτω ρου ποταμών Αχελώου και Ευήνου και Εχινάδων νήσων και των Ακαρνανικών Όρων.
Φορέας Διαχείρισης Πάρνωνα, Μουστού, Μαινάλου και Μονεμβασίας:
Φορέας Διαχείρισης Αμβρακικού Κόλπου – Λευκάδας:
Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς και Κυπαρισσιακού Κόλπου:
Φορέας Διαχείρισης Χελμού – Βουραϊκού: Έχει υπογραφεί συμφωνητικό συνεργασίας για την επιστημονική του υποστήριξη με το Παραρτημά μας
Γεωπάρκο Χελμού Βουραικού: Έχει υπογραφεί συμφωνητικό συνεργασίας για την επιστημονική του υποστήριξη με το Παράρτημά μας
Δύο νεοσύστατοι φορείς.
Φορέας Διαχείρισης Κορινθιακού Κόλπου
Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών Νοτίας Πελοποννήσου – Κυθήρων
Οι Φορείς Διαχείρισης (ΦΔ), , αποτελούν το μοναδικό σχήμα διοίκησης και διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών (ΠΠ) της χώρας.
Με δεδομένο ότι η φύλαξη στους ΦΔ έχει κυρίως προληπτικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα και σε δεύτερο βαθμό κατασταλτικό, το γεγονός αυτό προϋποθέτει την συνεργασία με συναρμόδιες υπηρεσίες όπως είναι η Δασική Υπηρεσία.
Η διαχείριση και η διοίκηση των Προστατευόμενων Περιοχών απαιτεί μια πολύ-επιστημονική προσέγγιση προκειμένου να επιτευχθούν οι ειδικότεροι στόχοι για την προστασία της βιοποικιλότητας μέσα από τη λειτουργία ενός ΦΔ, γεγονός που απαιτεί ταυτόχρονα τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων.
Στους ΦΔΠΠ της χώρας παρέχουν τις υπηρεσίες τους 346 εργαζόμενοι διαφόρων ειδικοτήτων. Από τους 135 εργαζόμενους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης περίπου το 50% καλύπτεται από ειδικότητες γεωτεχνικών με μεγαλύτερο ποσοστό αυτό των δασολόγων και σε μικρότερο ποσοστό από γεωπόνους, γεωλόγους και ιχθυολόγους
Είναι κοινά αποδεκτό ότι οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών παρά τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετώπισαν κατά τη λειτουργία τους όλα αυτά τα χρόνια, αποτελούν τις πλέον επιτυχημένες δομές για τη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών δρώντας σωτήρια για τις περιοχές αυτές και μάλιστα επιτυγχάνοντας μια ευρεία σε τοπικό επίπεδο συναίνεση, καθώς έχουν εδραιωθεί στη συνείδηση των τοπικών κοινωνιών, συστατικό απαραίτητο για την εφαρμογή και επιτυχία κάθε δράσης διαχείρισης και προστασίας, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί και για δεκαετίες εφαρμόζεται ήδη σε Π.Π. διεθνώς.
Έρευνες εκμεταλλεύσεις υδρογονανθράκων στο Ιόνιο
Το Παράρτημα μας. από την έναρξη της συζήτησης σχετικά με την έρευνα για υδρογονάνθρακες στην νοτιοδυτική πλευρά της Ελληνικής επικράτειας χαιρέτησε τις προσπάθειες. Προχωρήσαμε Καταρχάς σε θετική γνωμοδότηση επί της Σ.Μ.Π.Ε. . Γιατί :
Θα αναδείξουν το επιστημονικό δυναμικό της πατρίδας μας
Αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα την περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε.
Επισημάναμε την επικινδυνότητα λόγω αυξημένης σεισμικότητας αλλά θεωρούμε ότι ο παράγοντας αυτός δεν είναι καταρχήν απαγορευτικός αλλά επιβάλλει την εφαρμογή συγκεκριμένων τεχνικών κανόνων ασφάλειας.
θα πρέπει να διαφυλαχθεί :
ο αναπτυσσόμενος τουριστικός χαρακτήρας
οι επιπτώσεις στην αλιεία.
Η προστασία της θαλάσσιας πανίδας και χλωρίδας
Η προφύλαξη των θαλάσσιων θηλαστικών από θορύβους προερχόμενους από ηχοβολιστικά εργαλεία
Η έρευνα και αξιοποίηση των ορυκτών κοιτασμάτων δεν αποτελεί μονόδρομο.
Σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει να σεβαστούμε τις αποφάσεις διεθνών διασκέψεων για την κλιματική αλλαγή που ρίχνουν το βάρος από τα ορυκτά καύσιμα σε ανανεώσιμους ενεργειακούς πόρους και σε παραγωγή ενέργειας από αειφορικές πηγές.
Για μας δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα.
Δεν υπάρχουν καταστάσεις που δεν μπορούν εξ αρχής να αντιμετωπιστούν.
Για μας υπάρχει η πίστη πως Η επιστήμη μπορεί να δώσει λύσεις.
