«Εξωστρέφεια». Μια λέξη που έχει ακουστεί εκατοντάδες φορές το τελευταίο διάστημα, αλλά η υλοποίησή της παραμένει μέχρι και σήμερα ζητούμενο. Τι εννοούμε;
Θα έχετε πολλές φορές πληροφορηθεί για τον οινικό πλούτο της Αχαΐας και τα τοπικά κρασιά που παράγει. Στην περιοχή μας άλλωστε χτύπησε για πρώτη φορά η καρδιά του κρασιού πριν από 130 χρόνια με την ίδρυση της Αchaia Clauss.
Δυστυχώς εάν προσπαθούσατε να ανακαλύψετε τα κρασιά της Αχαΐας σε μια τεράστιου κύρους έκθεση, όπως αυτή του Οινοράματος, θα παιδευόσασταν να τα εντοπίσετε. Σε αντίθεση με άλλες οινοποιητικές μονάδες, όπως της Κρήτης, που διέθεταν ξεχωριστή αίθουσα στην έκθεση, έπειτα από πρωτοβουλία της Περιφέρειας Κρήτης, τα οινοποιεία της Αχαΐας ήταν διασκορπισμένα στον αχανή χώρο του Ζαππείου. Όχι με ευθύνη των διοργανωτών του Οινοράματος, αλλά λόγω έλλειψης συντονισμού από τις αρμόδιες τοπικές πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος. Η οποία παρατηρούμε ότι κατά καιρούς αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την τουριστική προβολή της περιοχής μας, κινήσεις όμως που είναι αμφισβητούμενες από την αγορά, ως προς την ανταπόδοσή τους.
Γιατί, λοιπόν, σε μια έκθεση, όπως αυτή του Οινοράματος, που συγκεντρώνει 40.000 οινόφιλους και απλούς καταναλωτές, η Αχαΐα να είναι απούσα; Διέκρινε κανείς άλλες περιοχές της χώρας, όπως τα οινοποιεία της Κεφαλονιάς, να είναι συγκεντρωμένα το ένα δίπλα στο άλλο και να δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη να μπορεί να γευτεί την γκάμα των ποικιλιών του νησιού.
Πέρυσι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι υπήρχε ξεχωριστό περίπτερο των οινοποιείων της Αιγιάλειας, που πρόβαλλαν το θεσμό των Οινοξενείων. Φέτος και αυτή η πρωτοβουλία πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Και αντί η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος να δώσει την χρυσή λύση, δηλαδή να συγκεντρώσει τις τοπικές δυνάμεις σε έναν ειδικό ενιαίο χώρο, προτίμησε να αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους. Και το τοπικό κρασί της περιοχής να βρει το δρόμο του μόνο του, στους αχανείς διαδρόμους του Ζαππείου και των αγοραστών που είχαν κατακλύσει τη σημαντικότερη οινική έκθεση της χώρας.